Ad: Madeleina Iva
Soyad: Magnes
Rp Yaş: 21
Hangi Binanın Hayaleti Olmak İstiyorsun: Slytherin
Örnek Rp: [Koymaya gerek duydum]
Joanna saat oniki çeyrekte Transilvania sokaklarındaydı. Beslenmek için dışarı çıkmıştı ama av bulamamıştı. Gözleri kapalı halde mırıldanarak yürüyordu. Ayakları onu nereye götürürse oraya gidecekti. Esen rüzgarla saçlarının uçuştuğunu hissetti. Gözlerini açmadan yürümeye devam etti. Rüzgar şiddetini arttırmıştı. Artık sadece saçları değil elbisesinin etekleri de havalanıyordu. Joanna üşüyordu ama bunu inkar ediyordu. Küçüklüğünden beri soğuğa karşı direnci azdı. Hava böyle olduğu zamanlarda ince giyinmeye dikkat ederdi. Rüzgara alışmak istiyordu. Alışana kadar da ince giyinecekti... Bir ara gözlerini açıp saate baktı. Oniki buçuktu. Joanna'nın deyimiyle ölümü yarım geçiyordu. Bu saatte Csetje Şatosunda genellikle Anna ile birlikte olurlardı. Ama bu gece Joanna yalnız beslenmek istemişti. Anna olmadan av bulmanın zor olduğunu biliyordu. Ve yine beslenenmişti. Circus of the Damneda gelince durdu. Güzel ve kanlı bir eğlence yeriydi. Sadece vampirlere ait bir yer olduğu için Joanna buraya sık sık uğrardı. Yapılan ayinlerin birkaçına da katılmıştı. Bir gösteri yada konser olabileceğini düşünüp içeri girdi. Sahnede daha önce hiç görmediği bir grup şarkı söylüyordu. Şarkıyı duyduğunu hatırladı. Ama o zaman Blood Time'ı başkası söylüyordu. Bu grupta ise yeni yetmeler vardı. Bir süre müziği dinledikten sonra birşeyler içmek için bar kısmına doğru yürüdü. Bir kırmızı şarap istedikten sonra oturdu. Gözlerini sahne kısmına çevirmişti. Her zaman yaptıkları gibi kanlı bir gösteriyle konseri bitiriyorlardı. Yeni yetmelerin bu işte çok başarılı oldukları söylenemezdi, yine de vampirdiler. Grup sahneden inerken başka birileri hazırlık yapıyorlardı. Ellerinde kırbaçlar vardı. Şimdiki gösterinin nasıl birşey olabileceğini tahmin edebiliyordu Joanna. İnsanlara işkence yapıp sonra kanlarını içeceklerdi. Sahneye iki küçük kız çıkınca başını başka tarafa çevirdi. Ne kadar acımasız olsa da şimdiki gösterinin ustaca hazırlandığını biliyordu. İçkisini içerken midesinin bulanmasını istemezdi. Oyalanmak için giriş yerine doğru baktı. Kapıdaki bir vampir içeri girenlerin üzerlerini arıyordu. Daha önce burada katliamlar olduğunu duymuştu. Eğlence yerinin sahibi kapıya bir koruma koymakta haklıydı. Vampir birisinin daha üzerini aradıktan sonra kenara çekilmişti. Joanna karşısındaki tanıdık yüzü görünce gözlerini masaya dikti. Anna'nın gelmesini beklemiyordu...
" Ne o Jo? Beni beklemiyor muydun? "
" Evet beklemiyordum. Beni takip mi ettin? "
Şarabından küçük bir yudum alırken gözlerini Anna'ya dikmişti. Avlanmış gibi görünüyordu çünkü ağzının çevresinde kurumuş kan izleri vardı. İstediği peçete ve birası gelince ağzını silmişti. Bugün biraz havalı görünüyordu ama Joanna'nın umrunda değildi davranışları. Anna'nın bazen böyle şeyler yaptığını biliyordu. Belki de tek başına avlanmak istediğinden ona biraz darılmıştı. Arkadaşının cevabını beklerken gözleri yavaş yavaş sahneye kaymaya başlamıştı. Alkış sesleri gösteride ne olduğunu merak etmesine yol açıyordu. Çok kanlı olan bölümün daha bitmediğini bile bile sonunda dayanamayıp açıkca sahneye baktı. Kızlar kan içerisindeydi ve çığlık atıyorlardı. Joanna bir an sahneye çıkıp onlardan beslenmek istedi ama bunun saçma olacağını biliyordu. İsteğini bastırmaya çalışıp sadece izledi. Kızlara kırbaçları vurmayı kesmişlerdi. Zaten kendi kendilerine zarar veriyorlardı. Ellerindeki demir zincirler keskindi ve her çırpınışlarında ellerinden daha fazla kan akıyordu. Böyle giderse ellerinin kopacağı kesindi. Gösterinin bitmesine doğru bir vampir onlara acımış olacak ki küçük bir ısırıktan sonra kızları bırakmıştı. Isırık bayıltacak bir etki bile yapmamıştı sadece kan içmeye yönelikti. İki küçük kız kurtulduklarına sevinerek kapıdan fırlayıp gitmişlerdi. Joanna kan kaybı devam ederse yolda bayılacaklarını düşünüyordu. Sahnedeki işkence aletleri kaldırılırken Anna'ya dönmüştü. Ne yaptığını tam seçemiyordu, hala gösterinin etkisi altındaydı. Ölümü yarım geçenin uğursuz bir zaman olduğuna artık kesinlikle emindi. Sadece kendisi için değildi başkaları içinde öyleydi. Belkide kızlar oyun oynamak için çıkmışlardı dışarı. Kendi küçüklüğünü düşününce bazı çocukların geceleri oynamaktan hoşlandıklarını biliyordu. Ve onlar oyunlarına dalmışken kötü vampirler gelmişti. Kızlar en fazla onbir yaşındaydılar. Evlerine varabildilerse onlar için çok da uğursuz olmayacaktı ölümü yarım geçe. Ama Joanna için kesinlikle uğursuzdu!
" Bir süre.. Merak ettiğim bir şey var, Joanna, neden benimle gelmedin ? "
" Yalnız beslenmek istedim o kadar... "
Joanna arkadaşına döndüğünde bembeyaz olduğunu gördü. Kızların çığlıkları onu da etkilemiş olmalıydı. Ama Anna, Joan'dan daha fazla etkilenmişti. Birasınından büyük bir yudum aldığını görünce midesinin bulandığını anladı. Gerçekten kötü görünüyordu. Neden bu kadar etkilendiğini anlamamıştı. Bu tarz gösteriler her zaman oluyordu. Ve bazı gösterilere kıyasla daha az kanlı bile sayılırdı. Işıklar söndüğünde karanlıktan dolayı Anna'yı göremez olmuştu. Işıklar sadece ayin yapılacağı zaman sönerdi. Joanna ayinleri sevmiyordu ama ayinler onları güçlendiriyordu. Yanlarında bir mum yanınca dikkatle Anna'ya baktı. Birşey söyleyecek gibiydi. Aynı zamanda tedirgin de görünüyordu. Gözlerindeki soğuk ifade yerini meraka bıraktı. Şarabını son damlasına kadar içerken gözleri hala arkadaşındaydı. Ayinin gücünü hissetmeye başladığında sahneye döndü. Ayin için bir kurban gerekliydi ve kurbanı bulmuşlardı. Bu seferki insan değildi. Belki de onlara ihanet eden bir cadıydı. Eğer cadıysa çok güçleneceklerdi. Anna ve Joanna da güçten etkileneceklerdi. Aswanglar her ne kadar vampirlerden farklı gibi görünselerde aynı kökten geliyorlardı. Tek farkları sabahları genç kızdılar. Ayinin yaydığı güç artarken Anna hala susuyordu. Joan ne olduğunu iyice merak etmişti. Yeni içkisi gelirken dayanamadı. Eğer Anna'yı zorlamazsa konuşacak gibi görünmüyordu.
" Anna birşey mi var söylemek istediğin? "
" Aslına bakarsan.. Evet. "
" Kimseye söylemeyeceksin ama ? "
Başını salladıktan sonra merakla arkadaşına baktı. Kendinden gizlediği şeyler genellikle önemli ve dehşet verici şeyler olurdu. İçindeki merakı artık tamamen dışa vurmuştu. Gözlerinden söylemek istediklerini öğrenme çabası hemen fark ediliyordu. Anna’yla göz teması kurarak cevabını bekledi.
“ Hani geçen gün Kontes Elizabeth Bathory kan banyosu yapmak istediğini söylemişti ya… Onun için köylü kızlar toplamamızı istiyor. Yeterince bulabilirsek bize de kanlarından bir bardak verirmiş. Ne kadar canice olursa olsun artık dışarıda av aramaktan yoruldum. ”
Anna son cümlesini bitirdikten sonra korkunç ve biraz da çılgınca bir kahkaha atmıştı. Her gün kan banyosu yapmak isteyen kontesin artıkları onun için çok önemli gibi görünüyordu. Bir bakıma haklıydı da. Aswanglar geceleri av bulmak için etrafı arasalarda bazen beslenemedikleri de oluyordu. Joanna’nın başına geldiği gibi… Ayrıca kontes yaptıkları işi karşılıksız bırakmazdı, onlara yemek vermese bile en azından değerli eşyalar hediye edebilirdi. Ah şu taşlar! Joanna’nın gözü Kontesin değerli takılarında kalmıştı. Belki bir gün hizmetleri karşısında o taşlara sahip olabilirdi.
“ Haklısın kanaviçem, haklısın. Dışarı çıktığımda kendini av arayan zavallı bir vampir gibi hissediyorum. Ama evdeki o vahşetin artıklarından da beslenmek istediğimi söyleyemem. İşkenceler… Uzun bir aradan sonra şatoda yeniden mi doğacak?! ”
Gözlerindeki öfke Anna’yı biraz geriletmişti. Sesindeki alay ve kızgınlıkta düşüncelerini bir akım gibi etrafa yaymıştı. Çevredeki vampirler onlara dönmüşken Joanna ise kısılmış gözlerini boş bardağına dikmişti. Şimdi küçük Ustrelleri andırıyordu, küçük vampirleri. İçindeki Kontese olan sevgisi birdenbire yerini nefrete bırakmıştı. Mary’i, Bloody Mary’i özlüyordu. Halkına yaptığı işkenceler Joanna’yı hiçbir zaman etkilememişti ama kendi yaşlarındaki kızların kan banyosu için kontes tarafından kesilmesini de istemiyordu.
“ Sen yardım etmek istiyorsan et ama benim bu konuyu uzunca bir süre düşünmem gerekli. Biliyorum ikimizde basit hizmetkarlarız, Kontese karşı çıkmaya hakkımız yok. Yinede kendimi bu banyonun etkilerinden uzak tutmaya hakkım var öyle değil mi? “
Arkadaşına son kez baktıktan sonra ayağa kalktı. Sıkılmıştı artık ölümü yarım geçeden bile tiksiniyordu. Onu rahatlatan gece şimdi en büyük korkusu haline gelmişti. Aswang olmak, kontesin hizmetine girmek… Bu acı ve karanlık dolu hayatı o seçmemişti. Bu hayata mahkum da olmak istemiyordu ama elinden gelecek bir şey yoktu. Kapının önüne doğru ilerlerken attığı adımların hızının etkisiyle rüzgar saçlarını savuruyordu. Ve bir kez daha korkuyordu ondan insanlar, bir kez daha… Belki bu korku sonsuza kadar ona her zaman sadık kalınmasına yol açacaktı, Joanna her zaman saygı duyulan bir vampir olacaktı. Aswanglar arasında her gece adını duyacaktı güzel cümleler arasında ama içlerindeki nefret de onu etkileyecekti. Bunu durduramazdı.
